خویش را در چه گم کرده ام نمیدانم ...

گفت : یه روزی ، یه جایی ، یه دقیقه ای خودت رو باز پیدا میکنی و 

اون موقع یا لبخند میزنی یا اشک میریزی ... ( نرودا) 

من اما داشتم به این فکر میکردم که هر لحظه بیش از پیش دارم خودمو گم

 میکنم و برای پیدا کردن خودم به بیشتر از یک روز نیاز دارم .. فکر میکنم آن

 لحظه نه فقط لبخند میزنم بلکه خیلی تلخ گریه میکنم و آن هم به دلیل عمری که

 گذشت اما وجودی که نبود... چه بسا حس خوب لبخندم چندین برابر اشک

 هایم می ارزد ؛ چرا که هیچ چیز بدتر از گم کردن و بلاتکلیفی نیست

+ وقتی نتوانست حس بدی که از دیگران دریافت میکند را از خود دور کند ؛ 

تصمیم گرفت خودش انقدر دور شود که هیچ چیز ازار دهنده ای نتواند به او

 نزدیک شود .