که می‌آید به سر وقت دل ما جز پریشانی؟
که می‌پرسد به غیر از سیل، راه منزل ما را؟
صائب تبریزی
نفس فیلمی بود که دیالوگ یا سکانس برتری نداشت
با وجود این کششی رو ایجاد کرد که بدون ذره ای کسل شدن بتونم تمامش کنم
دیدنش خالی از لطف نیست واقعا . هر چند حرفه ای نیستم
+نفس _ نرگس آبیار
یکی از آقای کوینر پرسید، خدایی وجود دارد یا نه؟
آقای کوینر گفت: به تو توصیه می کنم در این باب تأمل کن که آیا رفتارت با دانستن جواب این سوال تغییر خواهد کرد یا نه..اگر تغییر نکرد این پرسش خود به خود منتفی است. اگر تغییر کرد دستِ کم می توانم کمکت کنم و به تو بگویم :
تو دیگر تصمیم خودت را گرفته ای، تو به یک خدا احتیاج داری !
{ و آیا ما برای خوب بودن به خدا احتیاج داریم ؟ }
+داستانک های فلسفی - برتولت برشت
به نظرم نیازه که هر کسی ، یه همچین خواهری داشته باشه ؛ مثه خواهر من :)
این حس تمام و کمال خواهی یه فرد از کجا سر چشمه میگیره ؟
همین که میخوام دوستم ، فقط دوست من باشه ؛ تماما دوستم باشه
نخوام اونو با کسی شریک شم ، نخوام ترس از دست دادنشو داشته باشم
نخوام یه لحظه بترسم از اینکه ممکنه با اون خوب تر از من باشه
ترس از محدودیت نباشه ، من میگم برای هر کسی ، جدا از بقیه باشم ...
میتونی انقدر خوب باشی که نزاری این حس ترس رو تجربه کنم با وجود اینکه
نفر سومی هم باشه ؟
طرف دیگه قضیه اینه که دوس ندارم نَفَر دوم یه نفر دیگه باشم .. عجیبه...
چه جوری میشه حس خوبی داشت وقتی بدونی این خوبی ها
این حس خوب ، این نگاه ها، همین لبخند ها و همین حرفا رو به نفر
اول هم زده ؟ سعی کردم نزارم که رابطم با دوستانم شبیه هم باشه
هیچ حرف مشترکی نزنم هیچ حس مشترکی نداشته باشم ،
چون حتی اگه خودم هم بخوام، هیچکدوم اونا شبیه هم نیستن .
میدونم اونقدر دیر هست که نمیتونم نفر اول کسی باشم ،ولی به جاش
اونقدر میتونم متفاوت رفتار کنم که همیشه بتونی نفر اول من باشی ..
به دلایلی حالم بسیار خوش است آنتون عزیز و خواستم فقط همین را به تو بگویم
نمیدانم چرا . چنان اشتیاق شدیدی در وجود برای شاد زیستن و فهم و
احساس کردن همه چیز ،همه ی زیبایی ها وکلیت و وسعت زندگیهست که نگو
میخواهم به تمامی اطرافیانم لبخند بزنم ،به همه کمک کنم تا پیرامونم
پر از سبکباری و گرما شود. تو که مسخره ام نمیکنی ؟ می فهمی ؟
آه آنتون چقدر دلم میخواهد همین الان با تو باشم !
به من بگو آیا ما حتی قسمت کوچکی از زندگی را میفهمیم ؟
دلبند عزیزترینم - نامه های آنتوان چخوف و اولگا کنیپر
+ راه نمیداد.. راه ندادنشم دوست داشتم ...
+ زندگی جوری شده که هم تنهایی اذیتت میکنه
هم حضور آدم ها کنارت
+اگه دوسم نداشت ؛ پس چرا میخندید ؟
+ تا حالا بهت گفته دوست دارم ؟
_ اره هر شب
+جدی ؟
_اره به خدا هر شب تو خواب
چون همیشه یادم میموند .
هرکسی را دوست داری زودتـــر گــــــم می کنی
هرچه مــهـرت بیشتر ، نـامــهربانـــی بــیـشـتـر...
