قشنگ رفتار کنیم
این سال آخرین سالی هست که مدرسه میرم و تو این دوازده سال تحصیلی هیچوقت و هیچوقت از هیچ معلمی بدم نیومده ؛ درسته گاهی اوقات ناراحت شدم اما اینکه دوسشون داشته باشم نبوده ، درک نمیکنم بعضی دانش آموز ها چه جوری میتونن با این همه زحمتی که معلم ها میکشن ؛ مسخرشون میکنن ! یا یه جوری رفتار میکنن باهاشون که بی ارزششون میکنه و بعد چند وقت کاملا عادی رفتار میکنن انگار نه انگار ناراحتی و کدورتی پیش اومده و اون شخص ممکنه این مسئله رو فراموش نکرده باشه
مسئله معلم و دانش آموز نیست ، مسئله احترام هستش ؛ احترام به خودت ، به خانواده ، معلم ، دوست و ...
احترام اگه قراره متقابل باشه باید از خودمون شروع کنیم
فکر میکنم بی احترامی جز بی ادبی نیست و کسی که به بزرگ تر خودش احترام نزاره و با ادب و لحن و رفتار مناسب پاسخ درخواست دیگران رو نده ؛ حتی به خودش هم احترام نمیزاره ...
خیلی از روش ها و نوع صحبت صادقانه هست که میتونه مشکل رو حل کنه و فاجعه ی بی احترامی رو به بار نیاره و در عین حال بتونی حرفای خودتو بزنی ، باید بلد باشی چه جوری صحبت کنی
و حتی اگر فکر کنم نیازی به احترام نیست همیشه باید یه پلی رو برای برگشت نگه دارم ( منفعت گرا 👀 )
